HISTORIA MISTRALA
Ludzie tonęli zawsze i rodziny oraz bliscy zwracali się do różnych instytucji o pomoc w wydobywaniu zwłok.
Najczęściej wezwania o pomoc były kierowane do jednostek straży pożarnej. W latach 60 i 70-tych strażacy choć czuli zawsze wezwania o pomoc interweniowali dysponując jedynie pontonami i bosakami. Skuteczność interwencji była znikoma gdyż trudno znaleźć coś w jeziorze siedząc z dwumetrowym drągiem na pontonie.
Przygotowanie jednostek zawodowych do prac podwodnych (nurkowania) był, a i dziś jest przedsięwzięciem złożonym, drogim i czasochłonnym.
Całokształt przygotowania obejmuje sprawy
- organizacyjne,
- kadrowe,
- sprzętowe,
-
wyszkolenia i praktyki.
W 1971 roku w Poznaniu problem ratownictwa podwodnego dojrzał już na tyle, że zaczęto szukać rozwiązań załatwiających temat „ od ręki ”. Wymyślono powołanie w mieście Ochotniczej Straży Pożarnej Ratownictwa Wodnego. Zakładano, że w tej aglomeracji jak Poznań znajdzie się kilkunastu – a może i kilkudziesięciu płetwonurków z odpowiednim stażem nurkowym, doświadczeniem i własnym sprzętem chcącym społecznie realizować swoje hobby także na rzecz niesienia pomocy innym. Wzorce czerpano także z podobnie działających jednostek we Wrocławiu i Opolu.
Rozpoczęto tak zwane „ wici ” i nie pomylono się.
W dniu 3 listopada 1971 roku na pierwszym zebraniu spotkało się 8 osób. Dyskutowano, kombinowano i podjęto decyzję o zarejestrowaniu OSP RW.
Członkami założycielami naszej jednostki byli: E. Ciołkowiak; A. Nowaczyk; W. Muszyński; J. Wojtkiewicz; E. Wiśniowski; A Pęczniewski; B. Grabczyk; P. Konarzewski; B. Szymura; J. Ubanowski.
Ze strony Poznańskiej Komendy Straży Pożarnej nieocenione zasługi w tworzeniu jednostki mieli : nadbry w st. spocz. Maciej Schroeder i st. bryg Stefan Korbacz.
Od 1 stycznia 1971 roku praktycznie jednostka rozpoczęła działalność. Kompletowano sprzęt, pozyskiwano nowych członków, organizowano szkolenia. Już w lipcu dla 15 członków zorganizowano obóz integracyjno – szkoleniowy i testowano nowy sprzęt w tym i adoptowany dla potrzeb straży nowy samochód „ ŻUK”.
Rok 1972 zakończono 4 akcjami ratowniczymi i kilkoma poszukiwaniami wykonywanymi na zlecenie ówczesnej milicji. Pierwszym wydobytym przedmiotem był pochodzący z przestępstwa telewizor i magnetowid.
Gazety rozpisywały się o powołaniu nowej jednostki o prowadzonych akcjach, a także zachęcały do powiększenia grona zapaleńców.
Struktura działalności jednostki
Przyczyny utonięć ludzi jest wiele są to:
- nieumiejętność pływania,
- wchodzenie do akwenów w miejscach nierozpoznanych i nieprzygotowanych do kąpieli,
- kąpiel i korzystanie ze sprzętu wodnego pod wpływem alkoholu,
- brawura chęć popisania się,
- przewrócenie lub uszkodzenie sprzętu pływającego,
- wjechanie pojazdami lądowymi do wody,
- uderzenie w przedmiot lub dno podczas skoku do wody,
- występowanie objawów chorobowych – padaczka’ zawał serca’ itp.,
- szok termiczny,
- zaplątanie się w sieci,
- awarie sprzętu do nurkowania,
- uderzenie pioruna’ silne wiatry i ulewy,
- załamanie lodu,
- samobójstwa,
- niska temperatura wody,
- zbrodnie utopienie,
- powodzie.
Ratownictwo życia:
Ratownictwo prowadzone przez jednostki ochrony przeciwpożarowej a zwłaszcza przez OSPRW-Mistral jako chyba jedyne w swych podstawowych założeniach nie mam elementy ratowania osób żywych.
Ratownictwo na wodzie w celu ratowania życia prowadzą w kraju inne instytucje i organizacje WOPR.
Płetwonurkowie OSP RW posiadają uprawnienia ratowników WOPR-u i swoje umiejętności i możliwości wykorzystują zawsze gdy są w otoczeniu osób zagrożonych.
Ratownictwo pośmiertne:
Przez cały okres istnienia naszej jednostki podjęto ponad 500 akcji ratowniczych z czego 70-80 % to wyjazdy zakończone sukcesem, czyli znalezieniem i wydobyciem zwłok lub innego sprzętu zleconego do poszukiwania.
Były to zazwyczaj akcie trudne i ryzykowne prowadzone w niekorzystnych warunkach terenowych i atmosferycznych. Uwzględniając wiele barier sprzętowych i psychologiczno-fizjologicznych akcje te wymagały dużego samozaparcia i olbrzymiej chęci w ten sposób niesienia pomocy innym.
Nieprzerwanie od 1972 roku od maja do listopada dyżuruje ekipa płetwonurków gotowa do niesienia pomocy.
Ratownictwo mienia:
- wypadki i katastrofy pojazdów drogowych i pływających,
- chęć zatarcia śladów kradzieży i zbrodni,
- chęć zniszczenia narzędzi służących do popełnienia przestępstwa,
- utrata wytrzymałości budowli wodnych i przybrzeżnych.
Na przestrzeni przeszło 35 lat OSP podejmowała ponad 350 akcji poszukiwawczych zatopionych przedmiotów. Zleceniodawcą najczęściej była prokuratura lub policja. Na ówczesne czasy największym znaleziskiem była utopiona spycharka a najmniejszym łuski nabojowe.
Dziś dominują akcje z związane z wydobywania samochodów.
Awaryjne prace podwodne:
Każde miasto ma swoją wodną infrastrukturę ma zakłady stojące na ciągłym poborze wody, ujęcia wody pitnej i inne urządzenia hydrotechniczne.
Powołanie OSPRW rozwiązało i ten problem. Jednostka ma swym koncie szereg wykonanych awaryjnych prac podwodnych dzięki którym zakłady i osiedla nie odczuły „suchych kranów”.
Mistral to nie tylko klub entuzjastów i ratowników lecz instytucja niezbędna miastu i zakładom pracy. W jednostce spotykają się różne zawody inżynierowie, rolnicy, lekarze, bankowcy, adwokaci a i młodzi duchem emeryci.
Turystyka podwodna:
Poznawanie piękna podwodnych przestrzeni dostępne jest tylko dla tych śmiałków, których życie zwierząt i roślinność na dnach jezior, rzek, mórz i oceanów.
Brudne rzeki i jeziora dla Mistralowców nie stanowią żadnej bariery.
Ochrona środowiska:
Co znaczy czysta woda „Mistralowcy” wiedzą najlepiej i dla tego każde wezwanie z czystością wód jest podejmowane ze zdwojonym zapałem. Nie byli i nie są do tej pory głusi o włączaniu się do czyszczenia kąpielisk przed jak i zamknięciu sezonu. Wyciągane są tony śmieci ze zbiorników wodnych i przepustów. Bez udziału płetwonurków nie byłoby to możliwe.
Doskonalenie sprawności fizycznej:
Wysokie wymagania stawiane płetwonurkom a tym bardziej strażakom – ratownikom zmuszają do treningów.
W miarę możliwości odbywają się treningi na basenie. Coroczne obozy szkoleniowe na których sprawdzana jest sprawność uczestników oraz podnoszenie kwalifikacji nurkowych.
Sukcesywnie w okresie jesienno zimowym prowadzone są treningi na hali sportowej.
„UNTERWASSEERCLUB” z Hanoweru
http://www.unterwasserclub-hannover.de/
Jest rok 1987 Poznań jako miasto targowe zainteresowane jest nawiązywaniem współpracy z innymi miastami świata.
Rozpoczyna się więc „służbowe” nawiązywanie kontaktów między miejskim klubem płetwonurków z Hanoweru o nazwie „Unterwasserclub” i poznańskim „Mistralem”.
Po wstępnych rozmowach uroczyste spotkanie przedstawicieli stron u Burmistrza Hannoveru i Prezydenta m. Poznania. Spotkania odbywają się z zachowaniem wszystkich dyplomatycznych szczegółów padają miłe słowa i życzenia owocnej współpracy. Nikt pewnie wówczas nie przypuszczał co mogą znaczyć te słowa.
Wieloletni okres współdziałania to wiele spotkań i udziałów w różnego rodzaju szkoleniach i obozach stacjonarnych. Wieloletni okres współpracy to spotkania o charakterze służbowym, szkoleniowym, wypoczynkowym i prywatnym. Spotkań które bardzo szybko przybrały towarzysko – przyjacielski charakter. Znają się już nie tylko płetwonurkowie ale ich całe rodziny. Wspólnie odwiedzają się wyjeżdżają na wyprawy nurkowe, szkolą się na wspólnych obozach. Jednostki i jej kierownictwo utrzymują kontakty na co dzien, konsultując nowości sprzętowe, omawiając akcje i wyprawy nurkowe.
Do grona naszych wiernych przyjaciół w Hanowerze na pewno należą: Wolfgang Seibt; Karsten Fiszer; Martin Piruschka; Michael Borcchers; Heine Uhli; Eckhard Gruchow; Bernd Heinrich; Rainer Osswald.
Inne ważne wydażenia:
- 1974 rok rozszerzenie nazwy jednostki z OSP RW na Ochotnicz Straż Pożarna Ratownictwa Wodnego „MISTRAL”
- 1975 rok udział lekarza z OSP w zjeździe lakarzy Fizjopatologi Nurkowania
- 1976 rok udział delegacji OSP w uroczystościach związanych z 20 leciem Komisji Turystyki Podwodnej przy ZG PTTK
- 1977 rok otwarcie klubu jednostki w piwnicach przy ulicy Działowej
- 1981 rok udział delegacji OSP w uroczystościach związanych z 25 leciem Komisji Turystyki Podwodnej przy ZG PTTK
- 1982 rok obchody 10-lecia działalności OSP
- 1982 rok zaczęto przyznawać odznaki klubowe i pamiątkowe medale z płetwonurkiem
- 1982-1986 przyznano tytuł płetwonurka roku który otrzymali kolejno: A. Nowaczyk; J. Bragun; P.Gubański; J. Jedynak; P. Burzyńsk1983 rok otwarcie nowego garażu
- 1985 rok powołanie przy jednostce „Ligi Morskiej” i samodzielnej Jednostki WOPR-u
- 1992 rok otwarcie pomieszczeń magazynowych przy ul. Wieniawskiego
- 1993 rok otwarcie pomieszczeń szkoleniowych, magazynowych i garażowych przy strażnicy na Piątkowie
- 1997 rok udział delegacji OSP w uroczystościach 25 lecia niemieckiego klubu „Unterwasserclub” w Hanowerze
- 1992 rok obchody 20-lecia działalności OSP RW „MISTRAL”
- 2002 rok obchody 30-lecia OSP RW „MISTRAL”